Yıldızlar Ülkesi

Dünya bu denli kötü bir yer olarak yaratılmadı, yalnızca içindeki kiracılar onu kötüye boyadı. Çoğumuzun elleri kirli ve kötü, karanlık renkli. Ellerimizi kötü renklerle kirletmemiş de olabiliriz fakat bu yine de bizi masum kılmaz. En azından sustuğumuz için suçluyuz. Ateşin düştüğü yeri görüp, yakmadığı yere kaçtığımız için suçluyuz. Komşumuz feryat ederken, onu duymamak adına televizyonun sesini sonuna kadar açtığımız için suçluyuz. Okuyup, bilmek yerine, labut çeviren adamları izleyip, zihinlerimizi zehirlediğimiz için suçluyuz. Hepimiz suçluyuz ve üç maymunu oynamakta birer ustayız. Hangimiz İbrahim'e su taşıyan karınca kadar tarafımızı net bir şekilde seçip, her ne olursa olsun, ucunda kavrulup yansak bile, kederimizden ölsek yine, doğru yolu seçiyoruz?

Yolum ne denli doğru ya da ruhum o karıncaya ne mesafede yakın, bilemiyorum ama en azından sırtımda ufacık da olsa bir damla su ile ateşe yürüyorum. Bu satırlar da benim damlam ve ömrüm yettiğince ateşi söndürmek için elimden geleni yapacağım.

On şubatı, on bir şubata bağlayan gece, henüz şafak sökmemişken adına yazılan bu kitabı ona okuyacağım. Güneş, onu sonsuzluğa uğurlayışımızın birinci yılını aydınlattığında ise, toprağına yaklaşıp fısıldayacağım;

Özgecan, artık ölümsüzsün...

Bu kitabın tüm gelirleri Özgecan Aslan'ın babası, Mehmet Aslan tarafından kurulan Özgecanlar Derneği'ne aktarılacaktır.