Viyana Kapısında Türkler_{1683 Yılına Ait Görüşler ve Raporlar}

On altıncı ve on yedinci yu¨zyıllar, Tu¨rklerin Bu¨yu¨k Almanya ic¸in tehlike yarattıg?ı bir do¨nemdi. 1529 ve 1683 Viyana Kus¸atmaları bu sıkıntının zirvelerini temsil eder. On birinci yu¨zyılda Orta Asya'dan kopup gelen ve savas¸c¸ı bir bozkır halkı olan Turan Tu¨rkleri, Batı'nın Dog?u'ya yaptıg?ı Hac¸lı Seferleri'ne kars¸ılık olarak du¨zenledikleri seferlerle o¨nce Bizans devletinin kalbi durumundaki Rum Ku¨c¸u¨k Asyası'nı Tu¨rk u¨lkesi “Anadolu”ya c¸evirdiler. Sonra cesur bir lider olan Osman'ın emrinde birles¸tiler ve on do¨rdu¨ncu¨ yu¨zyılın ortalarında C¸anakkale Bog?azı u¨zerinden Balkanlara ve bo¨ylece Avrupa'ya geldiler. Bu¨tu¨n kıta artık gerginlik ve kus¸ku ic¸inde yas¸ıyordu. Batı ordularını iki kez kanlı bir s¸ekilde yenilgiye ug?rattıktan sonra Tu¨rkler, 1453 yılının Mayıs ayında son o¨zgu¨r Rum s¸ehri olan Bog?azic¸i'ndeki kutsal Konstantin'in s¸ehrini fethettiler, adını I?stanbul olarak deg?is¸tirdiler ve burayı bas¸kent yaptılar. Venediklileri Ege adalarından uzaklas¸tırdılar, Adriyatik denizini tehdide bas¸ladılar, Mısır'ı fethettiler ve Hindistan'dan Akdeniz'e uzanan yolu kapattılar. Bundan sonra gu¨neyde savas¸mayı bırakarak kuzeye dog?ru yo¨neldiler. Tu¨rk padis¸ahlarının en gu¨c¸lu¨su¨ olan I?kinci Su¨leyman, Macaristan'ı fethetti. Macar Kraliyet Ordusu, 1526 yılının Ag?ustos ayında Tuna nehri kıyısındaki Mohac¸ bataklıklarında yok edildi.