Üst Kat Komşusuna Mektuplar

Gerçek bir kisa roman olan bu yapit bir sürpriz üstüne kurulu: Hakkinda hiçbir sey bilmedigimiz bir hanima yazilmis yirmi üç mektubun (üç mektup da kocasina) kesfi üstüne. Marcel Proust'un Haussmann bulvari 102 numarali evin üçüncü katinda oturan komsusu oldugunu ögrendigimiz Madam Williams'a yazilmis mektuplar. Kadinin Amerikali disçi kocasi Charles D. Williams'in muayenehanesi asmakatin üstünde ikinci katta, yani zavalli Marcel'in tepesinde. Dolayisiyla gürültü fobisi olan Marcel epeyce dram yasiyor.Mektuplarda nelerden söz ediliyor? Öncelikle, uyku ve çalisma saatleri sirasinda Proust'a iskence eden gürültüden, üst kattaki tadilattan. "Sabahki gürültü su tesisatindan mi geliyor diye sorusturmami istediginizde ihtiyatli davranarak ne iyi etmisim. Su çekiçlerin yaninda o gürültü neymis ki? Verlaine'in 'sirf kendini size begendirmek için aglayan' bir sarkidan söz ederken dedigi gibi 'yosunlarin üstünde suyun ürpertisi'." Proust gerçekten de her saptamasini, yaziya bir kat daha sanat katan mizahi bir karsilastirmanin içine oturtuyor. Çünkü her sey gürültü yapiyor, ünlü bir tenor gibi sarki söyleyen boyacilar bile: "Genellikle bir boyaci, hele bina içindeyse, Giotto'nun sanatinin yanisira Reszké'nin sanatini da icra etmesi gerektigini sanir. Sizinkisi elektrikçi çekiç sallarken susuyor. Umarim döndügünüzde Sistine fresklerinden daha asagisiyla karsilasmazsiniz..." (Tanitim Bülteninden)