Toprağın Öptüğü Çocuklar_{Adaleti Beklerken Roboski}

TSK'ya bagli uçaklar "aldiklari istihbarat"a uyarak "teröristler"in Türkiye'ye girmelerini önlemek için hava saldirisinda bulundu.Yer Roboskî… Tarih 28 Aralik 2011… Otuz dört kisi "ölü olarak ele geçirildi".Türkiye devleti ve medyasinin on iki saat boyunca sessiz kalip saklamaya çalistigi bu olayda, ne yasandigini, kimlerin nasil öldügünü ögrenmeye basladigimizda ortaya adli adinca bir "katliam" çikti.Sibel Oral, Roboskî'ye giderken sadece gazeteci kimligini degil; vicdanini, insanligini ve "aci"sini da beraberinde götürdü. Kimsenin yargilanmadigi, hiçbir siyasi sorumlunun ortaya çikmadigi, hatta tazminat ödenerek "ölü olarak ele geçirilenler"in ailelerine sus payi verilmek istendigi bu "katliam"in ardindaki aci ve öfkenin dindirilebilmesi için tek bir beklenti var: Adalet… Tipki devletin hesap vermedigi, sorumlularin yargilanmadigi pek çok olayda oldugu gibi…Bilmiyorum tek bir cümleyle yikilacagimi, sonra durup durup ayni karsimdaki anne gibi yere bakacagimi. Konuya bir türlü giremiyorum, en kolay sorudan baslayacagim, sonrasi nasilsa gelir diye düsünüyorum."En çok ne severdi mesela?" Duruyor, yere bakiyor, sonra basini kaldirip yüzüme, "Elma," diyor, "elmayi çok severdi..." Aldigim yanit öyle güzel, masum, öyle korkunç ki!.. Susuyorum. Yere bakiyor sonra yüzü... Susuyor... Bu kadar...(Tanitim Bülteninden)Ince Kapak: