Tom Baba’nın Tombalası_Öyküler

Baba, beni her yilbasi gecesi tombala oymaya çagirir. Ama bu yil içime öyle bir kusku düstü ki, “Galiba artik beni çagirmayacak“ dedim kendi kendime. Öyle ya, daha yilbasina iki ay kala açardi telefonu sagolsun; “Muzaffer, geleceksin degil mi yine tombala oynamaya?“ derdi. Ama bu yil kasim ayinin onuna varmistik, Baba hala beni aramamisti. “Eh,“ dedim, “galiba Baba iki bin yilinda artik tombala oynamaktan vazgeçiyor.“ Öyle ya, bu yilbasi sifirliydi, hem de ardinda bir yigin sifiri vardi. Baba da; (Kitabin Içinden)