Sosyal Devlet Bitti Yaşasın Piyasa!_{Yeni Liberalizm ve Muhafazakarlık Kıskacında Refah Devleti}

21. yüzyila gelindiginde, ekonomik ve ideolojik egemenligini büyük ölçüde üçüncü yol iktidarlara bile kabul ettiren yeni liberal poitikalarin, bireysel özgürlügü ve çikarlari savunmakla birlikte, toplumdaki tüm birey ve gruplari özgürlesmeyi amaçladigi savunamaz. Apolitik bir toplum modelinin, var olan toplumsal esitlikleri daha da artirabilecegi göz ardi edilmemelidir. Bireyin ve toplumlarin özgürlesmeleri, siyasal yapilarin demokratik gelismislik ve ekonomik refah düzeylerine bagli oldugundan, bunun gerçeklesmesi, ne yeni liberallerin önerdikleri apolitik bir siyaset ve toplum modeliyle, ne otoriter ve kontrol eden anlayisiyla, ne ataerkil ve asiri müdahaleci Keynesci refah modeliyle, ne de Wallerstein'în ileir sürdügü gibi tek basina bireysel ütopyalarla gerçeklesebilir.Burada çözümlenmesi gereken temel sorunsal, birey-piyasa-devlet iliskilerinin biçimi ve içerigidir. Ancak, bireylerin ya da kategorik gruplarin (yaslilar, özürlüler, çocuklar, kadinlar, yoksullar v.s.) karsi karsiya kaldiklari kisisel ve nedenlerden ya da serbest piyasa dinamiklerinden kaynaklanan sinirliliklarini ve yoksunluklarini asmalarinda, ne piyasa ne de devlet tek basina yeterli olmamistir. Belki de çözüm, hem bireylerin, hem de toplumlarin sosyal adelet ve firsat esitligi temelinde, birlikte özgürlesmelerini saglayabilecekleri, çogulcu, katilimci demokratik ve esitlikçi bir toplum modeliyle mümkün olabilir. Toplumun ve bireylerinin bu amaçlarini gerçeklestirebilmelerine, piyasaninn ve devletin nasil ve ne ölçüde yardimci olacagi, yine öngörülen ilkeler etrafinda bireylerin ve toplumun kendisi tarafindan belirleyecektir. (Arka Kapak)