Şimendiferli Saat_Öyküler

1950‘lilerin başında doğdum, sonlarına doğru çevremde olup bitenleri kavramaya ve yorumlamaya başladım.Okuma yazmayı öğrendikten sonra sürekli okumaya başladım. Yıllar sonra bir otobüs yolculuğunda yanyana geldim bir arkadaşımla. Önce tanımadık birbirimizi ve sohbete girerken adlarımızı verip yeniden tanıştığımızda, ortaokul çağımızdaki halim için, "Sen devamlı kitap okurdun köşelerde," diyerek anımsadı beni.Okudukça açılır, yaşadıkça kaçar uzaklara ufkunuz. Koşar durursunuz deli bir heyecanla. Umutlar kımıl kımıldır sona ulaşamayacağımızın bilincinde.Kitap Taşımanın, silah taşımaktan tehlikeli olduğu dönemlerden geçtik. Önce kaldırımlardan toplayıp evlerimizdeki raflara dizdik, sonra toplayıp götürdüler suç delili olarak kitaplarımızı. Kalanları da ya sobalarda yaktık yada gecekonduların foseptik çukurlarına tıktık.Okumak ve okuduklarınla yaşadıklarını harmanlamak, öte yandan biriktirmek onları, ister istemez yazmaya da zorluyor kişiyi.Yarım yüzyıla sığan feodal yaşamdan kapitalizme geçiş sancılarını ve kapitalizmin vahşi saldırılarını belleyen hafızamın girdaplarını yazmaya geldi sıra.Bu yazılar hem kendim için unutmayı bertaraf etmeye yöneltilmiş sağlam bir dağarcık, hem de o dönemleri tatmak isteyenlere çam sakızı armağanlar.