Sanki Şiir Gibi

Gören gözün inançsızlığıyla, kör, bikarar oldum
Ben müthiş bir güzelliğin sırrına mazhar oldum
Gözleri ak, teni ak, kısa saçlarına uyan sıfat yok
Ben böyle bir güzelliğin yolunda emektar oldum
Pür nefesi verişi bütün mahlukata neşe verirken
Ben o soluktan neşe alanlara dev aleyhtar oldum
Paylaşamadan biriyle sırrımı, ölüp gitmek istemem
Fakat bilinirse, benden alırlar diye korkar oldum
Kanımca, kanımdandır diyerekten vazgeçmek istedim
Karınca kararınca, kışın kürek vurulan gülbahar oldum
Roze, beyaz, kırmızı şaraplarının rengini barındırsa da
En çok yeşilinde dikildim, kalbinin kalesine dizdar oldum
İmtiyaz veriyordu sanki o güzelliğin dudaklarının kıvrılması
Ben müthiş bir gülümsemenin de sırrına mazhar oldum

“Yolun daha çok başındaki birinden beklenmedik dizeler... On dokuz yılın daha fazlası gibi geliyor dizelere dökülmüş duygular.”

- İrem Patat

“Şiir, insanın kendisini dışa vurma sanatıdır. Okuduğum satırlarda şairin ağzında değerlerin anlam bulduğunu gördüm ki bu anlam bulan değerler insanı bir anda ellerinden tutulan bir hayatın parçası haline getiriyor.”

- Yağmur Toklu