Salon Köşelerinde

"Sevgili dostum, sana acı bir haber ve tatlı bir hikaye gönderiyorum; zavallı Şekip!

Dün zavallıyı görmek için Büyükada'ya gitmiştim. Keşke gitmez olaydım, o hali keşke görmez olaydım.. Annesini teselli etmek istedim, zavallı kadın gözyaşları dökerek oğlunun son bir arzusunu yerine getirmek istediğini söyledi. Benim gönderdiğim paket işte Şekip'in herkesten gizli, hasta yatağında yatarken müsveddesini yazdığı son hikayesiymiş. Hulusi'ye verin de şunu okusun demiş..

Ben elime alıp da hikayeyi okuyunca hemen sana göndermeyi düşündüm.

Şekip'i şüphesiz hepimiz severdik; dolayısıyla son eserini sen de okumayı elbette azru edersin..gidip annesini ziyaret etmeyi sakın ihmal etme..falan filan."

Gözlerimi yaş bürümüş bir şekilde ve ellerimin titremesine engel olamayarak paketi açtım. Uzunca ve mavi kağıtlara düzgün, sevimli el yazısıylaşöyle yazmıştı:

"O gece, Beyoğlu'ndaki Pera Palas Oteli'nde büyük bir balo vardı. Kış aylarının en erken ve en nezih balolarından biri olduğu için Beyoğlu'nun aristokrat aileleri bu fırsatı kaçırmamışlardı..

Şimdi her şey, her şey; aşkım, ruhum, gençlik hayallerim, bütün varlığım, bütün umutlarım benden kaçıyor, beni sonsuz hüsrana, sonsuz bir seferberlik ve perişanlığa mahküm ediyordu."