Palyaço_{1972 Nobel Edebiyat Ödülü}

Hans Schnier, varlikli bir ailenin oglu olmasina karsin meslek olarak palyaçolugu seçmistir. Evlenmeye ve dogacak çocuklarini Katolik terbiyesiyle büyütmeye yanasmadigindan, toplum baskisina direnemeyen sevgilisi tarafindan terk edilir. Hans bu kayip yüzünden yikilir, sanati bitme noktasina gelir.Palyaço 1963 yilinda yayimlandiginda Almanya'da büyük tartismalara yol açmis, Heinrich Böll din karsiti olmakla suçlanmistir. Oysa yazar, Ikinci Dünya Savasi sonrasi burjuva toplumunun dar kafaliligi ve çarpik ahlaki yüzünden “ayriksi” bir bireyin o toplumda kendine yer bulamayisinin altini çizer. Palyaçonun maskesi ardinda en sarsici gerçekleri dile getirir; günlük hayatin acimasizliklarini, bos kurallari, haksiz baskilari okurun yüzüne bir tokat gibi çarpar. Palyaço makyaji, aslinda bireyin acilarini, arzularini, umutlarini sakladigi bir maskedir.Güzel bir söz vardir: hiçbir sey. Hiçbir sey düsünme. Basbakan'i düsünme, Katolikleri de düsünme. Küvette aglayan, terliklerine kahve damlayan o palyaçoyu düsün.