Namazı Sırları_{Fütuhat-ı Mekkiye}

Abdullah b. Abbas ‘Insanlari ve cinleri bana ibadet etsinler diye yarattim.' mealindeki ayet-i kerimede geçen ‘Ibadet etsinler diye' ifadesini ‘Beni bilsinler-tanisinlar' diye tefsir edince, Müslümanlar çok önemli bir bakis açisi kazandi. Bu bakis açisi ibadet ile marifet arasindaki iliskiye dairdi. Ibn Abbas bu yorumuna gerekçe olarak ‘Tanimadan ibadet edilmez' diye gerekçe gösterdi. Sûfiler ibadet ile marifet, sonra marifet ile ilahi sevgi arasinda irtibat kurarak ibadet üzerindeki konusmalari artirdilar. Ibadet marifetin sebebi iken marifet daha çok ibadetin ve Allah'i sevmenin sebebidir. Namaz insanin yeryüzünde halife olarak yaratilmis olmasinin idrakini saglayan asil ibadettir. Insan namaz ile yeryüzüne niçin gönderildigini, Allah ile iliskisini, bütün varliklar içindeki yerini ‘zevk' yoluyla ögrenir. Ibnü'l-Arabî ‘namaz kilan' anlamindaki ‘musalli' kelimesinin bir anlaminin ‘yarista ikinci gelen' oldugunu hatirlatir. Bunun anlami açiktir: Insan varlikta ikinci olandir. Asil olan Allah karsisinda ikinci olan insan! Namaz bunu anlamak demektir. Elinizdeki kitap Ibnü'l-Arabî'nin Fütûhât-i Mekkiyye'sinin 3 ve 4. cildinde yer alan 35-47. Kisimlar ile 69. bölümü muhteva etmektedir.