Mavi Köpeğin Gözleri_{1982 Nobel Edebiyat Ödülü}

“Görünmez bir günes omuzlarimizi isitmaya basladi. Ama günesin varligi bile ilgimizi çekmiyordu. Mesafe, zaman ve yön kavramimizi kaybetmis halde orada, nerede oldugunu bilmedigimiz bir yerde oturduk. Yanimizdan birçok ses geçti. ‘Çulluklar gözlerimizi oydu,' dedik. Seslerden biriyse söyle dedi: ‘Bunlar gazeteleri fazla ciddiye almislar.' Sesler ortadan kayboldu. Bizse öylece, omuz omuza oturmaya devam ettik.”Rüyalar, kazalar, pismanliklar, inanç, özlem ve ölüm... Büyülü gerçekligin gizemli ve puslu atmosferlerle bulustugu bu öykülerde Gabriel García Márquez, yatalak bir genç adam, kedisinin bedenine girmek isteyen bir kadin, evladinin ölümünün yaraladigi bir anne, ikizi ölen bir kardes, gözleri çulluklar tarafindan oyulan üç adam, kurbanini sabirla bekleyen ölüm melegi gibi birbirinden çok farkli kurgusal ve mitolojik kahramanlara gönderme yapan kisiliklerin, bedensel ve düsünsel hassasiyet anlarini anlatiyor.Yazarin ilk eserlerini barindiran Mavi Köpegin Gözleri, Márquez'in 1947-1955 yillari arasinda yazdigi on iki öyküden olusuyor. Kitap, tarzi, temalari, karakterleri ve bilhassa yazarin “Yüzyillik Yalnizlik'a degismem,” dedigi “Çulluklarin Gecesi” öyküsüyle bir Márquez senligi.