Kuytumda_{Çamurdan oyuncaklarda dağıldı çocukluğum / Başağın su sıkıntısında / Hep ağrıdı yüzüme kazınan bozkır / Ellerimde buhran, sesimde tenha}

“Yüzüne biraktigim orman yitirdi yankisiniAlbümün tozunda darmadagin anilarAynalar mi yanlis, kendime benzerligim mi?Neye dokunsam çürüyorum kuytumdaBenimki bir iç kanama, bir bozkir sikintisi”Gonca Özmen'in ilk siir kitabi Kuytumda yayinlandiginda sair 18 yasindaydi. Son derece dikkate deger bulunan bu ilk kitaptan sonra siirseverler yeni bir kitap için 8 yil beklediler. Gonca Özmen acele etmeden, siirlerini damitarak, olgunlastirarak yazan bir sair.Gonca Özmen'in siirleri kirik bir aynadan yansiyan görüntüleri animsatiyor. Ama böylece de bu kirik görüntüler toplami, düzgün bir aynadaki tek bir bütünsel görüntüden çok sey anlatabiliyor. Gerçek siir severler Gonca Özmen'in siirlerinde çoktandir özledikleri yeni, taptaze siir tatlari bulacaklardir.Ataol Behramoglu