Kralların Yolu

Son Issizlik'tan önceki günlerin özlemini çekiyorum.Elçiler'in bizi terk etmesinden ve Parlayan Sövalyeler'in bize karsi dönmesinden önceki çagin. Dünyada hâlâ büyünün ve insanoglunun kalbinde de onurun oldugu zamanin...Dünyayi ele geçirdik ve sonra da onu kaybettik. Görünüse göre insan ruhu için hiçbir sey zaferin kendisinden daha zorlu degil.Yoksa o zafer, en basindan beri bir aldatmacadan baska bir sey degil miydi? Onlar ne kadar zorlu savasirsa, direnisimizin de o kadar güçlendigini mi fark etti düsmanlarimiz? Belki de isi ve çekicin sadece daha kaliteli kiliçlari mümkün kildigini gördüler. Ama çeligi yeteri kadar uzun bir süre boyunca birakirsan, eninde sonunda paslanip gider.Izledigimiz dört kisi var. Birincisi hekim, tibbi bir kenara birakip içinde bulundugumuz dönemin en vahsi savasinda bir asker olmaya zorlanmis. Ikincisi öldürürken aglayan bir katil, bir suikastçi. Üçüncüsü yalanci; bir hirsizin kalbi üstüne bir âlimin cübbesini giymis genç bir kadin. Sonuncusu ise bir yüceprens, yani savas açligi tükenirken gözleri geçmise açilmis olan bir savas beyi.Dünya degisebilir. Dalgabaglama ve Kirikkullanma geri dönebilir; antik çaglarin büyüleri tekrar bizim olabilir. Bu dört kisi bunun anahtari. Bir tanesi bizi kurtarabilir. Ve bir tanesi de bizi yok edecek."Bir roman yazarinin liderlik mekanizmasini ve sevginin insan kalbine nasil kök saldigini böylesine etkili bir sekilde anlatmasi sik görülen bir durum degil. Sanderson sasirtici derecede zeki bir adam."-Orson Scott Card-"Kitaba bayildim. Baska bir sey söylemeye gerek var mi?"-Patrick Rothfuss-The New York Times Çok Satanlar Listesi'nden Rüzgârin Adi'nin yazari(Tanitim Bülteninden)