K'ömür Bitti_{Madende Hayatını Kaybeden İşçilerin ve Kurtulan İşçilerin Hayat Hikayeleri}

Şimdi sussun tüm sözcüklerin afilli sistemleri... Boyun büksün tüm bestelerin umut sözcükleri... Şairin kifayetsizliğinden yükselsin gönlün elemi! İnsanlık başını eğsin önüne ve kapasın gözlerini karanlığın görkemine... Şimdi, ölüme kapılsın tüm hayat belirtileri, 301 sayının bir rakamlar sıralaması olmadığını bilsin bu asrın fedaileri!Yazanın, geleceğe bıraktığı en büyük isyanıdır bu hikaye, bizlerin vakitli göremediği, önüne geçemediği ölümlerin itirafıdır bu! Ellerinde, K'ömürkarası ahitle ölüme giden maden işçilerinin hayatlarının unutulmamasının, geride kalanların görülmesinin arzusudur bu menkıbe! Yoksa ne bir ananın feryadı bir şiir içindir, ne körpe gelinlerin hicranı yazana malzemedir. Soma'lı erkeklerin alınlarının teri, 432 yetimin ahı'dır bu kitabe!Ey gözleri önce ölüme, sonra vebale dokunacak olan gönlün sahibi; ömrün yettiğince unutma işçinin emeğini, yetimin şevkate muhtaç gözlerini... Ölüme değil isyan, değil mi ki her ölüm vakitlidir geldiğine! Şimdi mevsim bir hüzün bestesi ve ölüm ihmalin ikindisi! Değil mi ki kıyametin vaktidir ikindi!