Kimse Okumazsa Ben Okurum!

Kitap sunuşu nasıl yazılır, bilmem ki. Ayşe Arman işte... Kendini kedisini sever, anne sever, erkek sever, uyku sever, seks sever, oyun sever, şaşırtmayı sever ve her şeyi merak eder. Biraz masum biraz yılan. Bir kadınla küçük bir kız arasına sıkışmış gibi. Bir tutam salaklık, bir tutam cesaret ve cehalet, iyi niyet ve fazlasıyla samimiyet. Kimilerinin sevdiği, kimilerinin nefret ettiği biriyim ben. Bu da benim kitabım. Ama sizi uyarıyorum, çoğu yayımlanmış yazılar. Olsun, bir nevi Toplu Eserler I. Kitaplı biri olmak kitapsız biri olmaktan iyidir. Evet, okumayacaksınız diye üç buçuk atıyorum ama sonra kendimi sakinleştiriyorum: "Kimse okumazsa sen okursun..."

Benim öyle hatırı sayılır bir özgeçmişim yok. Adanalıyım. Babam çiftçi, yurt dışında üniversitede okurken tanıdığı bir balerinle evli. 3 kardeşiz, ben ortancayım. Tarsus Amerikan Lisesi'ni bitirdim. 18 yaşında İstanbul'a geldim. İ. Ü. Basın Yayın Yüksekokulu'nda debelenirken Nokta dergisinde çalışmaya başladım. O dönemde bir ödül bile aldım. Mesleğimde en büyük numaram budur. Sonradan birkaç ödül daha aldım ama boş verin. Aktüel ve Tempo dergilerinde çalıştım.

1994'ten beri Hürriyet'te Ayşe'nin Gözlüğü adlı bir köşe yazıyorum. 32 yaşında, çocuksuz bir dulum. Boyum 1.72, kilom 60. burcum Yay. Aslen İkizler'im. Gözlerinizden öperim.