Issız Ev

Francesca, çevreci bir aktivist ve sorumlu bir bilim insanıdır. Caroline'in üvey annesi, Pauly'nin annesidir. Bir gün televizyonda Pasifik'teki bir adanın sular altında kalışını izledikten sonra harekete geçer ve bir taraftan insanları uyarmak, diğer taraftan çocuklarına bir sığınak hazırlamak için evi terk eder. Francesca bir sahil kasabasının tepesindeki Issız Ev'i sellere, fırtınalara, soğuğa ve türlü çeşit afete dayanacak şekilde jeneratöründen meyve-sebze bahçesine, kümesine, erzak ambarına kadar baştan aşağı akıllıca düzenler. Bir noktada küresel ısınma ve iklim değişikliği öyle bir hal alır ki, Issız Ev bir tatil evi olmaktan çıkıp insanlığı tufandan koruyacak Nuh'un gemisine dönüşür. Ekilir biçilir, mevsimler değişir, kayıplar yaşanır, ama günün sonunda insana sığınan insan ve iyilik kazanacaktır.
Issız Ev, bir zamanlar çok uzak ya da imkânsız gibi görünen bir değişime nasıl alıştığımızı, kıyamet senaryosu sandıklarımızın aslında ne kadar yaklaştığını, sevgi ve ailenin de en az temel ihtiyaçlar kadar hayatta kalmaya dair bir olgu olduğunu gözler önüne seriyor.
“Karakterlerin varoluşları ve gezegenin kaderiyle adım adım hesaplaşması, Greengrass'ın çarpıcı anlatımıyla yürek parçalayan bir deneyime dönüşüyor. Acı verici ve büyüleyici, bu kaçırılmaması gereken bir roman.” —Publishers Weekly
“Bu post-apokaliptik, içedönüş hikâyesi aile sevgisi, yalnızlık, umutsuzluk ve hayatta kalma çabasına odaklanıyor. Okurlar şu soruyu soracaklar: Daha önce sahip olduğunuz hayatı ve kaybedilen her şeyi hatırlamak mı daha iyi, yoksa sadece bu yeni başlangıcı bilmek mi?” —Booklist
“Açılış karanlık ama Greengrass'ın duygu dolu anlatımı ışıl ışıl parlıyor... Yıkımlara rağmen, bu tam olarak aile olamayan ailenin hikâyesi, küçük sevgi ve mutluluk anları sunuyor.” —The Times Literary Supplement
“Hem alışılmadık bir ailenin portresi hem de amansız bir çevre trajedisinin hikâyesi, olağanüstü derecede dokunaklı bir roman.” —The Bookseller
“İnsan ilişkilerinin usta bir gözlemcisi Jessie Greengrass.” —Max Porter
“Cesur, güçlü ve zarif bir hikâye... En karanlık zamanlar bile güzellik ve ümitvar anlarla aydınlanıyor ve okur, Greengrass'ın kurtuluşun hayatta kalmak için birbirimizle rekabet etmekten değil, sevdiklerimize yardım etmekten ve birleşmekten geçtiğine olan inancıyla canlanıyor.” —Sigrid Nunez