Hacı Murat

"...sonra çiçeği koparmaya çalıştım. Doğrusu zor bir iş olduğunu biliyordum bunun Elime mendil sarmama rağmen, dikenlerin bri yandan parmaklarıma batmaları bir yana, çiçeğin sapı o kadar sağlamdı ki, onunla beş dakika kadar uğraşmak zorunda kaldım. Sapın liflerini teker teker kopardım.Zar zor çiçeği kopardığım zaman sap artık paramparça olmuştu; çiçeğin kendisi de, o kaba, hantal yapısı ile demetteki incecik, narin çiçeklere hiç uymuyordu. Oysa toprakta ne kadar da narin duruyordu. İster istemez, çiçeği yere attım. Çiçeği koparmak için sarfettiğin çabayı hatırlayarak, "Ne müthiş bir yaşam gücüydü!.. Hayatını verirken bile, beni hayatımdan bezdirdi; nasıl da mücadele etti benimle!" diye mırıldandım... "".. Önümde bu çiçekler, aklıma eski bir Kafkas hikayesi düşüverdi. Sözünü edeceğim, elimden geldiği kadar anlatmaya çalışacağım hikayenin bir kısmına kendim şahit oldum, bir kısmını başkalarından, diğer şahitlerinden dinledim. Bir kısmı da hayalimde oluştu..."