Freud Düşüncesinin Büyüklüğü ve Sınırları_{Freud'un Çalışmalarına Modern Bir Bakış}

“Kendini yanilgilara yönelten kosullari degistirebilmesi için insanin önce bu kosullari doguran yanlisliklari yok etmesi gerekir.”
Freud da böyle bir tanimlama yapabilirdi. Marx'inkine benzer bir cümle, psikanaliz teorisini kullanarak tedavi uygulayan bir bilim dali için çok uygun bir slogan olurdu. Gerçek kavramini epeyce genisleten Freud'un en özgün yani, gerçegin bilinçli zihinle düsünülen ya da inanilan sey degil de, asil düsünmek istenilmedigi için bastirilan olgular oldugunu ortaya koymasidir.
Onun buluslarinin büyüklügü, gerçek sanilanlarin ötesindeki gizli ve üzeri örtülü olarak duran asil gerçege nasil varilacaginin yöntemini göstermesinden kaynaklanir. Bir insani iyi etmenin yolu, onun ruhsal yapisini anlayip bastirma olayini yok etmekten geçer. Bunu deneysel çalismalariyla kanitlayan Freud, gerçegin iyilestirip kurtaracak tek yol oldugu ilkesini çalismalarinda (yani pratikte) uygulamistir. Her ne kadar uygulamada bazi bozulmalara ugramis ve yeni yanilgilara yol açmissa da bu ilke, onun insanlik tarihine yaptigi en önemli katkidir.