Eyüp / Sıradan Bir Adamın Hikayesi_{Sıradan Bir Adamın Hikayesi}

“Senin durumun iyi Deborah...” diyordu karisina. “Yalniz, arkanda bir ogul birakmaman çok yazik, ölüm duani ben yapmak zorundayim, ben de yakinda ölecegim ve arkamizdan kimse aglamayacak. Iki küçük toz tanesi gibi rüzgârda savrulacagiz. Iki küçük parlaklik gibi yok olacagiz. Ben çocuk yaptim, senin kucagin bunlari dogurdu, ölüm onlari aldi. Yasantin yokluk içinde ve anlamsiz geçti. Gençlik yillarinda etinden yararlandim, yaslilikta ise seni hor gördüm. Belki günahimiz buydu. Sevginin sicakligi içimizde olmadigi, aksine aliskanligin soguklugu oldugu için... Çevremizdeki her sey öldü, kurudu ve çürüdü. Senin durumun iyi Deborah... Tanri sana acidi. Sen bir ölüsün ve gömülüsün. Tanri bana acimiyor. Zira ben bir ölüyüm ancak yasiyorum. Tanri, ne yaptigini iyi bilir. Eger yapabilirsen beni canlilarin kitabindan silmesi için dua et.”