Eski Yakındoğuda Kent, Bellek, Anıt

Yeni kentlerin yaratilmasi, Yakindogu kültürlerinin siyasi anlatilarinda ve mitlerinde ideolojik bir proje ya da ilahi bir müdahale olarak düsünülür ve kent mekâninin toplumsal üretimi genellikle maskelenir. Ömür Harmansah, bu kitapta, kent mekânlarinin toplumsal bellek ve kimligi sekillendirdigini, bu mekân kurma pratiginin siyasi edim ve devlet gösterisi alanlari oldugunu iddia ediyor. Geç demir çaginda (MÖ 1200-850 c.) Asur ve Suriye-Hitit hükümdarlarinin; kentlerin insasi, sulama kanallari yapimi, anit dikme ve halk festivalleri düzenleme pratikleri etrafinda gelisen resmi söylemini inceliyor.Erken demir çaginda Asur Imparatorlugu ve Suriye-Hitit devletleri arasinda kent kurmak; ortak bir insa pratigi, resmi söylem ve kültürel kimlik kaynagidir. Eski Yakindogu'da Kent, Bellek, Anit, bu çok yönlü tarihi olgunun karsilastirmali bir perspektifle yapilan ayrintili ve kapsamli ilk analizi. Kitap, eskiçag metinlerini, arkeolojik kazi ve yüzey arastirmalari ile çevre ve mekân analizlerini inceleyerek kent kurma pratiginin kültürel bir tarihini sunuyor.