En Sevdiğim Hatam

Tekrar burnumu çektim, Hunter da bana mendil uzatti."Iste bu kadar... Artik sen de biliyorsun. Bu sirrimi bir de Megan'a anlatmistim. Yasadigim yerdeki herkes biliyor elbette. Okulda bana orospu damgasi vurdular ve öfkelenip kavga çikarmaya basladigimda da artik kimse benimle konusmak istemedi. Kendimle kimseyle çikmayacagima, asla erkek arkadasim olmayacagina dair bir anlasma yapmistim. Yalniz kalacaktim çünkü güvenebilecegim tek kisi kendimdim. Herkes seni eninde sonunda hayal kirikligina ugratir. Bütün bunlardan Tawny'ye asla söz etmemis olsam da o benden yillarca özür diledi. O da ayni olayin kurbanlarindan biri olmasina ragmen sanirim hala özür diliyor. Annemle babam bizi o gece evde yalniz biraktiklari için kendilerini o kadar suçlu hissettiler ki bosanmaya karar verdiler. Yani olanlarin tek sebebi bu degildi tabii ama yine de… O geceden sonra her sey mahvolmustu. Simdi neden tavuskusu obsesyonum var biliyorsun artik. O gece Tawny küpelerden birini takiyordu, ben de digerini. O küpeler hayatimizi kurtardi."Hunter bir an düsünüp söyleyecek dogru kelimeleri bulamaya çalisti. "Keske onu mümkün oldugunca yavas ve aci verici bir sekilde öldürebilsem," dedi."Ben de." Bunu itiraf edemeyecegim kadar fazla düsünmüstüm."Anlattigin için tesekkür ederim.""Simdi neden böylesine dibi boyladigimi biliyorsun.""Dipte falan degilsin. Çogu insanin hayal bile edemeyecegi bir sey atlatmissin. Böyle bir seyle nasil basa çiktigindan utanma.""Psikologuma göre bununla basa çikma yollarim biraz fazlaymis.""Bosversene. Eger arada bir insanlara vurup bir seyler kirmak sana yardimci oluyorsa seve seve kum torban olurum, hatta çatidan asagiya atman için bir seyler de aliriz sana. Anlastik mi?"(Tanitim Bülteninden)