Duruşunu Bozmayan Adam

Türk milletinin destan yazdigi bir dönemde, siirde de zirve bir sahsiyet destan yaziyordu. Ayrica yüksek karakterinin tüm özellikleriyle de sairligine yakisir bir hayat sürüyordu bu zirve sahsiyet. Zira; “Hayir, hayalile yoktur benim alisverisim / Inan ki her ne demissem görüp de söylemisim.” diyordu bir dörtlügünde ve devaminda da sunlari söylüyordu: “Sudur cihanda benim en begendigim meslek / Sözüm odun gibi olsun, hakikat olsun tek!” Belki de bunun içindir ki bu milletin istiklalinin marsini yazmak ona lütfedilmisti. Istiklal Sairi'nin çileli hayatinin sartlari ne olursa olsun -bu sartlar nicelerini egilmeye, bükülmeye, yolunu degistirmeye zorlasa da- o dogru bildigi yoldan, haktan ayrilmamisti: “Yumusak basli isem kim dedi uysal koyunum? / Kesilir belki, fakat çekmeye gelmez boyunum!” Nitekim kimse çekememisti boynunu! Hayati, istiklalini elinde bulunduran, bir baskasina devretmeyen birinin hayatiydi. O bir destan sair, büyük bir sahsiyetti. Bir destan gibi yasadigi hayati son anina kadar hep böyle kalmisti.