Çocukların Korkuları Vardır_{Korkunun Olmadığı Bir Hayat Yoktur ve Çocuklar İçin De Bu Böyledir - Kuvvetli Hisler Ve Zayıf Anlar Hakkında}

Çocuklarin Korkuları Vardır

Korkunun Olmadigi Bir Hayat Yoktur ve Çocuklar Için De Bu Böyledir

"Sinirlari Ebeveynler Koyar"in yazari Jan-Uwe Rogge'nin hazirladigi kitaplar, ailelerin günlük hayatlarina özel bir önseziyle yaklasabildigi için, birer pedagojik bestseller olmaktadir. Bu kitabinin konusu da, her anne-babanin mutlaka en az bir kez karsilasmis oldugu hassas bir konuya deginmektedir. Pijamalariyla ürkek bir sekilde kapi esiginde dikilip; "Anne, ben uyuyamiyorum, korkuyorum." sahnesini yasamadan yetiskinlige erisen çocuk yoktur herhalde.

Korku, insan varliginin temel duygularindan birisidir. Buna ragmen ebeveynler çocuklarini korkulardan arindirilmis bir ortamda yetistirmek isterler. Fakat çocuklar, haydutlarini, vampirlerini ve daha türlü çesit canavarlarini anlatmaya basladiklarinda, hakli olarak anlasilmadiklarini hissederler. "Korkacak ne var ki yavrum?" Iste bu meshur cümle, her kosul için kötü bir baslangiçtir ve dogru da degildir.

Korkunun olmadigi bir hayat yoktur ve bu çocuklar için de böyledir. Çocuklar hissetikleri bu korkularini yansittiklarinda, ebeveynler genellikle suçluluk duygulariyla karisik, bazi seyleri yanlis yaptiklarini düsünürler. "Bu o kadar kötü bir sey degil ki!" veya "Bunda simdi korkulacak ne var?" seklindeki küçümser ifadeler, çocuklarin kendilerini yalniz hissetmelerine ve çogunlukla da korkularini bastirmalarina yol açmaktadir. Jan-Uwe Rogge, çocuklarin korkulara ihtiyaçlari oldugu konusunda israr etmekte ve eger çocuk korkuyu nasil yenebilecegini bilirse, bu ona aslinda güçlü olabildigi duygusunu da vermektedir.