Baykuş Virane Sever

Ocak birden köpürmeye baslamis, oturup Vahsetin Çagrisi'ni okudugum agir kadife koltuk kivilcim içinde kalmisti. Etrafa yayilan küle aldirmamis, kitabi küçük çalisma masamin üstüne birakarak kalkip perdeyi aralamistim. Kasaba kar altindaydi. Öyleydi ki, -halk böyle gecelerde yag lambalarini yakmanin ugursuzluk getirecegine inanirdi- geceyi yalnizca kar aydinlatiyordu. Sanirsin ay yere inmis. Fakat çok sürmedi; önce durup durup tozan hava birden isi inada bindirdi ve sürekli, korkunç bir rüzgâr basladi. Çam agaçlarinin dallarinda birikmis karlar topak topak savruluyordu. Yine bu karanlik ve insana benzerlikleriyle bizi ürküten agaçlarin igneleriydi. Bu igneler sanirsin bir kar ordusu. Durup durup yaylar gerilerek. Böylece firtina dinlemez bu yaman oklar sayesinde. Ne ki böyle bir düsmani ele geçirmek nasil mümkün olsun. Firtinayi bir süre izledikten sonra, çikip atimin yanina gitmem gerektigini düsündüm."Kendine özgü yazinsal bir dünya kurar Faruk Duman; herkesten çok baska ama bir o kadar da yakin. Önce neyi anlatacagina degil nasil anlatacagina karar verir. Anlati dünyasina belli bir biçim içinde gerçeklik kazandirma çabasi, sonunda onun, kusaginin en özgün yazarlarindan biri olmasini saglar. Bu özgünlügü yakalayan, onun yalin ve zengin dünyasinda bulur kendini..." Semih Gümüs