Araz_{Aşka, Rüzgara, Ayrılığa, Zamana}

“Ayriligi seçtin mi her seyi götüreceksin yaninda. Geriye hiçbir sey kalmayacak. Söylenmemis sözler kalmamali biraktigin yerde ki ben en çok onlari duydum. Gittin mi adamakilli gideceksin. Hiçbir özlem kalmayacak dönüsleri emziren.Demem o ki dönecekmis gibi gitmeyeceksin. Büyük git gideceksen uçsuz bucaksiz, dursuz duraksiz git. Telefonun numaralari sesime düsmemeli, yollarin yoluma degmemeli. Hiçbir aniya, hiçbir dizeye, hiçbir sarkiya yenilmemeli ayrilik. Siirler okununca unutulmali, hasret dokununca uyutulmali.Gece inmisken ayak parmaklarina kadar, yahut gün dogarken… Yataginin diger yastigindaki bosluk tecavüz ederken gözlerine, ne bileyim tek basina yiyecegin sofrana iki kisilik servis açtiginda susacaksin, duracaksin... Gitmenin hakkini vereceksin.Ayrilik gurur duymali seninle. Gidensen, sözün ayaklarina geçiyorsa, ayaklarin yakinimdan geçmeyecek! Ayriligi seçtinmi büyük olacak ayrilik! Ayriligi seçtin mi?...”