Anneciğim Beni Olduğum Gibi Sev

Yenidogan bir bebek, geldigi dünyada, yarim metre boyuyla koca koca insanlarin dünyasini kesfetme çabasi içindedir. Iri cüsseli insanlarin yasadigi bu dünya, bir yandan onu korkuturken bir yandan da büyük bir merak uyandirmaktadir. Merakini giderebilmek için gördügü her seye dokunmasi, onu hissetmesi gerekir. Bu yolda ona destek olup güven duygusunu asilayabilecek olan tek varlik annesidir. Bu sebeple annenin kasini çatmadan, yüzünü eksitmeden her zaman bu minik yavrunun yakinlarinda bir yerde olmasi gerekmektedir. Bebegin ögrenme ve merak hislerine saygi duyun. Korkularini anlayin, öfkelerini hos görün, huysuzluklarina sabir gösterin. Çünkü o, dogumuna kadar yasadigi dünyada çok rahatti. Onu tedirgin eden ne insanlar ne de esyalar vardi. Açligi, susuzlugu, uykusuzlugu, aninda gideriliyor-du. Üsümek, terlemek bilmiyordu. Onu bu dünyaya geldigine pisman etmezseniz, sevip sefkatle davranirsaniz, sizi benimseyecek ve sizin gibi olmaya çalisacaktir. Yoksa, büyüdügünde sizi dünyaya geldiginize bu kez o pisman edecektir. Unutmayin ki; çocuklar sevgi alarak büyürler, saygi duyularak gelisirler. Çocuklar, sevmedikleri, güvenmedikleri, siddet gördükleri insani benimsemezler. Bu nedenle; çocuk terbiye etmeye çalismayin, terbiyeli çocuk yetistirin.