Almira

Çölün yolunu tutarak bir yaz gecesi,
Senden uzak susuz kalmayı denedim.
Öğretti güz yıkımı el açmayı bulutlara,
Beklediğim yağmuru avuçlarıma seremedim.
Seraba benziyor kapıyı çarpıp gidişin,
Kumların ardından bakıp da göremediğim.

Çan sesine karışıyor kuşların sesleri,
Hangisini dinleyeceğimi seçemedim.
Savaştım yıllarca sana karşı ama
Gel gör ki köprülerden hala geçemedim.
Bir ordu oluyorsun düşünce aklıma,
Fethetmeye gelip de hiç yenemediğim.

Hesap soruyorum kendime, oturup denize nazır,
Yaktığın o ateşi nedense hiç söndüremedim.
Suratlar hep asık, kimin bedduası bulaştıysa!
Aynada ağlayanları ne yaptıysam güldüremedim.
Sanki İstanbul'un sekizinci tepesi özlemin,
Var gücümle çıkıp da bir türlü inemediğim.