Acı Ama Gerçek

Adalet hak hukuk kavramları sizin beklediğiniz zaman istediğiniz gibi işlemeyebilir. Özellikle insana bağlı adalet sisteminde... Peki hep kötüler mi kazanacak diyebilir miyiz? Görünüşe bakılırsa evet. Ama sadece görünüşte. Nasılsa hiç bir şey adil değil, dünya boş deyip kendi keyfinize bakarsanız, bu bir kaçıştır. Herhangi bir haksızlık için mücadele vermek istememe, yani kısaca rahatımı bozmamak bahanesidir. Ben mi değiştereceğim dünyayı tarzında bir yaklaşım kabul edilemez. Tabii ki siz ve biz değiştireceğiz.

Sabah akşam sırıta sırıta, “Pozitifim, pozitif evrene açığım, orayı burayı selamlıyorum” diye yaşayanları samimi bulmuyorum. Sinirlenir, bağırır, üzülür, ağlar, mutlu olur ve severiz. Bu döngü böyle devam eder. Neymiş üzülmeyinmiş, üzülmeyi erteleyinmiş! Peh... Üzülmüyorsanız şunu bilin ki, acı ama ne yazık ki hiç mutlu olamamışsınız, hiç!

Ne istersen olur, hayal ettiğini yaşarsın derken burada yaşanılan kötülüklerin sorumlusu olarak da seni gösteriyorlar. Dünya nüfusunun yarısı savaşı, şiddeti, tecavüzü, hırsızlığı, açlığı, susuzluğu istiyor buna göre...

İç çatışmalarınız, hazımsızlıklarınız dışa yansır, hayatınızdaki yerini bulur. Hayatınız kaos ortamına dönüşür. O yüzden çok yüksekten uçmayacak, eldekiyle idare edip, kötünün iyisini bulacaksınız ve en önemlisi vicdansız olmayacaksınız.