Yaşam ve Ölüm Üzerine

Varligi bilinmeyince, kalbin hakikati anlasilamaz. O hâlde hakikatinin ne oldugunu, sonra askerini, sonra bu asker ile olan bagliligini, sonra sifatlarini bilmek lâzimdir. Sifatlan bilinirse, Allahü Teâlâ'nin bilinmesinin nasil hâsil oldugu, kendi saadetinenasil ulastigi bilinir. Bunlarin her birine ayri ayri isaret edecegiz. Kalbin varligi asikârdir. Zira, insanin kendi varliginda süphesi yoktur. Insanin varligi bu kalibi ile degildir. Bu kalip, ölüde de vardir, fakat ruhu yoktur!Biz kalb demekle, ruhun hakikatini kasd ediyoruz. Bu ruh olmazsa, beden temiz olamaz. Gözünü kapayip kalibini, gökleri, yerleri ve gözle görülebilen her seyi unutsa da kendi varligini zarurî olarak bilir. Her ne kadar kalibindan, yerden, gökten ve göklerde olanlardan haberi olmasa da, kendinden haberi olur. Bu hususta dikkatli düsünen bir kimse, âhiretin hakikatinden bir seyler anlar ve yine anlar ki, bu bedeni ondan alirlar; o ise bir yerde kalir, yok olmaz.