Sır Bekçileri_{Neotik ve Metafizik Öyküler}

Çocuk Hasan Sabbah suyun içinden topladığı kumlardan kale yapmaya başladı. Güzel bir kale formu yapmıştı. Ancak çok kısa bir sürede küçük dalgaların etkisiyle kumdan kale yıkılıp suya karışmıştı bile. Hasan yılmadı, yeniden kumları bir araya getirerek şekil verdi ve yeni bir kumdan kale yaptı suların içinde. Bu kale de kıyıya ulaşan minik dalgaların etkisiyle yıkıldı.
Hasan kendinde değildi, kumlara odaklanmıştı elleri, kendi kontrolünün dışındaydı. Ellerini kumlara daldırdı, kumları bir araya getirip aynı ritmik hareketler ve bir sanatçı inceliğiyle yeni bir kale yapmaya başladı. Bu arada babası uyanarak Hasan'ın yanına gelmişti ve onun kumdan kale yapmasını izliyordu.
Hasan bu arada yine kumları bir araya getirerek yeni bir kumdan kale yaptı ve eliyle bir sanatçı zarafeti ile kaleye şekil verdi. Daha birkaç saniye geçmeden kıyıya vuran küçük su akıntıları kumdan kaleyi yıkıp atmıştı bile.

Babası olan bitene dayanamamıştı. Hasan'ın yanına gitti, Hasan babasının geldiğini fark etmemişti bile. Babası omzuna dokununca kafasını kaldırıp ona baktı.

Babası;
- Oğlum kaleni niye suyun içinde yapıyorsun? Suyun dışına yap ki su gelip kaleni yıkmasın, dedi.

Hasan;
- Ben kalemi buraya yapacağım. Tanrı denizini geri çeksin, dedi.