Ruhan

Romanlarda ve hikayelerde kurgu, genellikle, ya; yazarin kendisini ön plana çikararak, gözlemledigini ve yasamis gibi gösterdigi olaylari kendi agzindan anlatmasiyla, ya, kahramanlarinin yasadiklarina sahit olmus birinin tanikligiyla ve kahramanlarin yasadiklarinin kendilerine gizli kalmis yanlarinin da bu kisi tarafindan açiklanmasiyla, ya da bütün olaylara sahit olan ve bunlarin arka planlarini da bilen adeta insan üstü bir kisinin kendi kisiligine atif yapmadan kisilik-disi anlatimiyla gelisir. Bu, yazarin halet-i ruhiyesine de isik tutan bir üslup meselesidir. Yazarinin gözlemlerini ve yasadiklarini kendi agzindan anlattigi romanlar bütün hayali kurgularina ragmen hatirat formatindadirlar.Bugüne kadar yazdigim hatirat kitaplarimi okuyan pek çok dostum beni bir de roman ya da hikaye yazmam konusunda uzun süre tesvik edip durdular. Hele bazilari Gel de Çik Isin Içinden! Baslikli hatirat kitabimdaki kurgulari(!) pek begendiklerinden beni bir romanci olarak da görmek istediklerini israrla belirttiler. Bu israrlar, sonunda, bu hikayelere yol açti.