Manşetteki Cinayet_{Bir Osman Aysu Polisiye Romanı}

Duyduklarımın etkisinde kalmıştım. Suikast girişimi, babamı tekerlekli sandalyede yaşamak zorunda bırakmıştı.

“Size ateş¸ açanlar yakalandı mı?” diye sordum.

Babamın suratı asılırken cevap nedense annemden geldi: “Hayır kızım. Polis olayı aydınlatmak için çok çalıştı ama hiçbir sonuç¸ elde edilemedi. Faili meçhul bir dosya olarak kaldı.”

“Biraz tuhaf değil mi? Bu denli u¨nlu¨ bir adamı öldürmeye kalkışanlar nasıl olur da yakalanmaz ve dosya kaldırılır?” diye söylendim.

Annem cevap vermedi, sadece babama kısa bir bakış¸ attı. Bu defa anneme sordum: “Peki Fazıl Bey babamla ilgilendi mi?”

******

Elimde olmadan içimi kıskançlık hissi kapladı. Genç¸, yakışıklı ve zengin bir adamdı. Kim bilir hayatına kaç¸ kadın girmişti. Bunu kabullenmek zorundaydım. Yine de içimde kök salan kıskançlık duygusunu kolay yenemedim. Benim için o ilkti. Onun son sevgilisi olacaksam, bunun en az onun ilkim olması kadar kıymetli olacağına karar verdim. Batu'nun geçmişine değil ikimizin geleceğine odaklanmalıydım.