Kayıp Kitaplar Kütüphanesi

Hemingway'in esi, yazarin tüm elyazmalarini nasil çaldirmistir? Balzac neden yayincisina kizip Köy Hekimi romaninin ikinci cildini imha etmistir? James Joyce, Stephen Hero adini tasiyan iki bin sayfalik elyazmasini neden atese atmistir? Edebiyat tarihini, yayimlanmamis ve okurla bulusma sansina sahip olamamis eserlerden yola çikarak yeniden okumak olasi mi? Alexander Pechmann, adeta edebiyat dedektifligine soyunarak insa ettigi Kayip Kitaplar Kütüphanesi'yle tam da bunu yapiyor: Bu kütüphanede edebiyat evrenini kalici izleriyle sekillendirmis basyapitlar yer almiyor; burada Kafka, Joyce, Byron, Shelley, Mérimée, Puskin, E. Howard ve daha nice dev yazarin kayiplara karisan elyazmalarinin izi sürülüyor. Bunlar, "rastlantisal olarak ya da kaza sonucu, bir hezeyan ve öfke sirasinda ya da gözü dönmüs bir kasitlilikla yazarlar, yayincilar, mirasçilar, avukatlar, din adamlari, egitimciler, zorbalar, askerler, sansürcüler ve okurlar tarafindan imha edilmis, doganin gücüne yenik düsmüs, bir yerlere gizlenmis ya da anlasilmaz dillerde ve çözümlenemeyen yazilarla yazilmis ve kimseler tarafindan okunamamis kitaplardir".Pechmann, okurunu mizah yüklü anlatimi rehberliginde Kayip Kitaplar Kütüphanesi'nin raflarinda gezdirirken "silik bir hayal, bir ani, bir olasilik ya da agir agir solup giden bir düs gibi" varliklarini sürdüren yapitlari görünür kilar... (Tanitim Bülteninden)