Kardelen ve Mum

Mardin'in dag köylerinden Izmir'e uzanan hüzün, hayal kirikliklari ve umudun birbirine karistigi farkli bir roman “Kardelen ve Mum”. Siltei ve Arif ile baslayan roman birbirinden farkli karakterlerle içine sürüklüyor. Küçük bir kadinin halkali sekeri alip koynuna gizlice sokmasinin heyecaniyla bir tüccarin kurdugu fabrikadaki makinelerin çalismasindan dogan heyecaninin ayniligi sasirtiyor insani. Romanda para ile yoksulluk, güç ile güçsüzlük iç içe geçmis ayni hayat gibi… Bir ilk roman olmasina sasiracaginiz bir kitap elinizdeki. Hasan Eken'in akici üslubuna bir anda alisacak, karakterleri özleyeceksiniz okurken, bazen kizacaksiniz yazara bu adamin hikayesinin devami ne diye… Ama en çok keyif alacaksiniz, dinlerin iç içe geçtigi benzersiz bir iklimde dolasirken, bilmediginiz belki de kendi topraginiz olan Mardin'in insanlarini okurken.“Bir-iki ay kadar yatan Letto kalkti, hasta yatagindan sonunda. Buruktu, üzgündü ve halsizdi. Hasta yataginda neredeyse hiçbir sey yememisti. Topragindan sökülen bir kir çiçegi, bir belezeizk gibi günler geçtikçe solmus ve güçsüzlesmisti. Kalktigi sabah tüm saçi döküldü, kafasi ellerinin ayasi gibi tüysüz, dazlak kalmisti. Sanki kuruyan yapraklari dökülen, kuru sari bir gül goncasinin arta kalani gibiydi. Herkes sasirmisti bu ise.Dazlak kafasini bir yemeniyle kapattilar. Tekrar saçlari gögerdi. Ama artik sari degil siyah bir saçti. Gür, uzun ve kivircik degil, düz kisa ve seyrekti. O saça da kina yaktilar. Kizil rengi artik sevmisti Letto.” “Güneydogumuzda nice insan çetin doga kosullariyla düello, töre kosullarina ise biat eder. ‘Kardelen ve Mum' bu olguyu ustalikla irdeliyor. Yapitta bir plato görevi üstlenen Derik'in suyunu içmis, havasini solumustum; bu ilk roman beni zaman tünelinde elli yillik bir safariye de çikardi. Yazar Hasan Eken'in varsil bir iç dünyasi, söyleminde yer yer dengbej vuruculugu ve akici bir üslubu var.” SELÇUK ALTUN