Kalemimle Yendim Düşmanı

İkinci Dünya Savaşının sona ermesinin ardından 75 yıl geçti. Savaşa katılan ve şu anda sağ olan kahramanların sayısı artık çok az. Ama seneler geçse de onların torunları, torunlarının torunları bu savaşın acısını hissetmektedirler.

Savaş konusu; yüzlerce, binlerce esere konu olmuştur; filmler çekilmiş ve yaşananlarının vahameti anlatılmaya çalışılmıştır.

Savaşa katılan Tatar yazarlarla ilgili Tataristan'da birçok çalışma yapıldı. Örneğin: Rafael Mustafin' “Musa Celil Turında İstelikler” (Musa Celil Hakkında Hatıralar, 2006) ve “Özelgen Cır İzinnen” (Bölünen Şarkının İzinden, 2011); Dautov Reis ve Ravil Rahmani iki ciltlik “Edipleribiz” (Ediplerimiz, 2009), Vakif Nuriev ve Liliya Safiuıllina “Kaharman Kalemi” (Kaharman Kalemi, 2010); Galimcan İbrahimov İsmindeki Dil, Edebiyat ve Sanat Enstitüsü “Kalemni Ştıkka Tinlep” (Süngü yerine Kalem, 2015); Dünya Yazarlar Birliği /Tatar PEN Merkezi “Tatarstan'ın Frontofik Yazuçuları (Tataristan'ın Savaşa Katılan Yazarları, 2016 ) adlı çalışmalar hazırlayıp bastırdılar. Benim de kitabımı hazırlarken amacım, savaşa katılan Tatar kahraman yazarları, şairleri, gazetecileri ve onların hizmetlerini belli bir ölçüde olsa bile Türkiye'de tanıtmaktı. Bunu yaparken de yukarıda saydığım hizmetlerden yararlandım.

2019 yılının Temmuz ayında “Grafiker” yayınevi tarafından basılan “Tutsak Şiirler” isimli kitabımda da Tatar şairi Musa Celil'in Moabit hapishanesinde yazdığı şiirlerini, yaşadıklarını okuyucuyla buluşturmak için gayret gösterdim. Bu kitapta ise Türk okuyucusu, savaşa katılan Tatar yazar ve şairlerinin bazılarıyla tanışma fırsatı bulabilecek. Okuyucu bir taraftan bu yazar ve şairlerle tanışırken öbür taraftan da eserleri aracığıyla onların vatanlarına, milletlerine ve sevdiklerine karşı ne kadar sadık ve ne kadar sevgi dolu olduklarını; düşmandan intikam almak ve onları püskürtmek için nasıl canlarını ve kanlarını feda ettiklerini de görecektir.