Kafa_{Kendime Yer Bulamadım}

Duygu, hanim hanimcik, neseli ve iyimser biri degildir. Bir genç kizin yasadigi topluma uyum saglamasi için gereken seylerin birçoguna sahip de degildir. Üstelik hayatinda çok büyük bir diger sorun bas göstermektedir. "Aynaya bakmaya devam ettim. Anlayamiyordum. Benim kafam mi büyümüs?... Yok daha neler?"Kafasi sürekli olarak büyüyen Duygu, bunu pek de kafaya takmayacaktir. Zaten modern tip çaresizdir. Zaten tanidigi herkes bir sekilde çaresizdir.Bitirilmesi gereken okullar, varilmasi gereken kocalar ve fethedilmesi gereken kariyerler, Duygu'nun sigindigi fantezi dünyasinda birer oyuna dönüsmek üzere siraya dizilmistir."Oradan çiktigimda, ilk kat boyasini yaptiktan sonra çay molasi vermek mecburiyetinde hissettiginiz bir duvar gibiydim. Halisiz zeminde karsima oturup, höpürdeterek içmek zorundaydiniz o çayi. Agziniz için keyifli ama baska kulaklar için rahatsiz edici o sesler bana çarpip çayiniza geri dönmeliydi o anda." Duygu, aile, üniversite, kadin olmak, evlilik, para, hastalik, saglik ve yetiskinligin sikiciligi karsisinda verdigi mücadele ile okurlara "keske" sözcügünü nasil öldürebileceklerini gösteriyor."Kahve içmeden uyanamam da ne oluyor? Mesnetsiz kadin! Tiynetsiz, terbiyesiz!" dedim. "Kahve senin kültüründe bile yok, sen kendini ne saniyorsun?"Siradanlik ile arasina süper güçlerden bir bariyer çeken bu koca kafanin öyküsünü okuduktan sonra agzinizdan su sözcükler dökülecek: "Sürreel oldugu kadar gerçegi de yansitan bu müthis macerayi okurken tek kelimeyle sürüklendim! Bunun devami yok mu?"(Tanitim Bülteninden)