Heinrich von Ofterdingen

Heinrich von Ofterdingen tabiat felsefesiyle sairlik idealindeki bagi dile getiren klasik bir olusum romanidir (Bildungsroman).Novalis bu ünlü eserini "ruhun akustigi" diye betimler ve bu roman mavi bir çiçegin tüm romantik gizemlerini içerir. Yirmi yasindaki delikanli Heinrich, bir gece rüyasinda "mavi çiçegi" görür. Açik mavi renkteki bu çiçek delikanliya dogru egilince yapraklarinin arasinda beliren zarif kiz yüzünün kendisinde yarattigi olaganüstü hislerle dolan delikanlinin, artik en büyük arzusu bu çiçege kavusmak olur. Annesiyle birlikte çiktiklari yolculukta karsilastiklari kisiler onun ruhunu aska ve sevgiye hazirlar. Sanatçinin olusumunu ve gelismesini destekleyen bu yolculuk sonunda vardiklari büyükbabasinin Augsburg'daki evinde delikanlinin gördügü rüyanin derin anlami açikliga kavusur. Heinrich'in iç deneyimleri, ask ve siirin yeryüzündeki görüntüsü sayilan sevgilisi Mathilde ile karsilastiktan sonra gerçeklikle birebir örtüsünce sanatçinin olusumu tamamlanmis olur. Yolculuk esnasinda karsilastigi tüccarlar ona siir sanati hakkindaki duygu ve düsüncelerini aktarir. Haçli Sövalyeleri ile karsilasmasindan dogan savas ruhu Dogulu kiz Zulima'yi görünce yumusayarak yerini hosgörüye birakir. Madenci, delikanliyi doganin gizemleri konusunda aydinlatirken, münzevî tarihin anlamini açiklar. Büyükbabasi Schwaning'in evinde tanistigi rüyasindaki sevgilisi Mathilde'nin babasi ünlü sair Klingsohr, Heinrich'i siir sanatinin incelikleri konusunda egitir. Romanin birinci kismi Klingsohr'un anlattigi masal ile son bulur. Bu masal, romanin birinci ve ikinci bölümleri arasinda aracilik görevini görür. Klingsohr'un Heinrich'e verdigi teorik dersin bir tamamlayicisi olmasi ve romanin ana fikrini pekistirmesi yönünden büyük önem tasir.