Ergenlik Döneminde Kızlarımızı Anlamak

Anne-baba olmak, hayatimizin en güzel ve en önemli tecrübesi…Bir yandan bir evlat sahibi olup onu yetistirirken, bir yandan da anne-babalik tecrübesinde kendimizi gelistirmek…Eskilerde biraktigimiz gençligimize onlar sayesinde yeniden dönüyoruz.Bir zamanlar bizim geçirdigimiz halleri yasamakta olan çocuklarimiza yoldaslik ederken; yillar öncesine gidiyoruz.O zamanlar bizler anne-babamizin yerinde olmaya can atardik.Çünkü bizim gözümüzde onlar “büyük”tü.Istediklerini yapmak için kimseden izin almiyorlardi.Iste, simdi bizler onlarin yerindeyiz.Hayat acemisi gençlerin halini daha iyi anlamaliyiz…Belki de bizim yardimimiza veya destegimize muhtaç birer ihtiyar olan anne-babamizi biraz olsun anliyoruz.Onlar da bir zamanlar bizim yerimizdeydi.Belki gençken onlarin en endiselerini hissediyoruz, göründükleri kadar güçlü olmadiklarini anliyoruz.Öte yandan çocuklarimizin da ayni yaslara gelecegini ve bizi anlayacaklarini da biliyoruz. Bununla birlikte simdi bizi anlamalarini beklemeyecegimi de…Evet, biz onlari anlayabiliriz, çünkü genç olduk ama onlar bizi anlayamazlar, çünkü henüz anne-babaligi tatmadilar.