Belirsizliğe Tutum Almak_{Anne-Baba ve Öğretmenlerin Öğrenme Güçlüğüne Karşı tutumları}

Ögrenme güçlügü, yüzyili askin bir süredir farkli bilim disiplinleri tarafindan arastirilan ve tartisilan bir konudur. Yapilan arastirma ve tartismalara ragmen ögrenme güçlügünün nedenleri ile tam olarak neye tekabül ettigi konusunda bir “belirsizlik“ söz konusudur. Bugün yapilan arastirmalarla degisen tani kriterlerine referansla birçok çocuk ögrenme güçlügü tanisi almaktadir. Çalisma, ögrenme güçlügünü dünden bugüne tarihsel baglamda geçirdigi degisimlerle beraber ele aliyor. Kavramin kronolojik geçmisi, degisen tanimlar ve tani kriterleri, yapilan siniflandirmalar, benzer minvalde kullanilan kavramlarin farklilasan yönleri, her biri sosyo-kültürel baglamda degerlendiriliyor. Ögrenme güçlügü tanisi almis çocuklarin istemeden de olsa sosyal hayatta yerlestirildikleri dezavantajli duruma isaret ederek anne-baba, ögretmen rol ve tutumlarina odaklaniyor. Var olan tüm “belirsizlige“ ragmen mümkün olan sagaltimda, önemli olanin anne-baba ve ögretmen “tutumlari“ oldugu vurgulaniyor. Anne-baba, ögretmen rol ve tutumlari ögrenme güçlügünün fark edis tanilama ve sagaltim süreçlerinin her birinde önemli bir rol oynuyor. Çalismada ortaya konulmaya çalisilan görüsler, elestirel bir perspektifle, alan deneyiminde yapilan gözlem ve görüsme notlariyla desteklenirken metin, çocuklarla yapilan çalisma materyalleri ile de zenginlestiriliyor. (Arka Kapak)